مشکلات صنعت تایر،از تامین مواد اولیه تا نبود نظارت بر فروش
صنعت تایر این روزها حال خوبی ندارد. مشکلات آن نیز به‌نوع ارزی که برای تهیه مواداولیه موردنیاز به این صنعت اختصاص می‌یابد، مربوط نیست اینکه آیا ازگروه یک دولتی تامین شود یا نیمایی باشد و حتی آزاد.
به گزارش پارس تایر،انبارهای مواد اولیه کارخانه‌های تولیدی آن‌طور که باید پر و پیمان نیستند و هر از چند گاهی تایرسازان یا تولید خود را کاهش می‌دهند یا مجبور به تعطیلی موقت خطوط تولید می‌شوند. در این بین و در شرایطی که کارخانه‌داران به سختی تولید را سرپا نگه داشته‌اند عده‌ای از سودجویان بازار که در بعضی موارد بی‌ارتباط با برخی در داخل بعضی کارخانه‌ها نیستند، برای تایرهای ایرانی در بازار قیمت‌های عجیب‌وغریب تعیین می‌کنند، تاجایی‌که بعضی تایرهای پرمصرف حتی به دوبرابر قیمت مصوب سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان نیز به فروش می‌رسد. این در حالی است که گشت‌های تعزیرات عمدتا خرده‌فروشان را هدف گرفته و باید نیم‌نگاهی نیز به انبارهای پر از تایر حاشیه تهران داشته باشند! حال چندهفته‌ای است که زمزمه‌های حذف مواد اولیه تایرسازی از لیست دریافت‌کنندگان ارز دولتی و کوچ آنها به گروه دو یا همان نیمایی به گوش می‌رسد. آیا این تغییر و تحول تاثیری بر روند تولید کارخانه‌ها و رفع مشکلاتشان خواهد داشت؟ آیا تمام مشکلات این صنعت تنها محدود به نرخ ارزی خواهد بود که برای خرید مواد اولیه تایر در نظر گرفته شده است؟ آیا با آزاد شدن نرخ ارز می‌توان به این مهم امیدوار بود که تایرهای ایرانی به میزان قابل‌توجهی در بازار تزریق شوند و زمان اعلام سبدهای فروش تایرسازان نظم گذشته را پیدا کند؟ اینها سوالاتی هستند که فعالان بازار در ذهن می‌پرورانند و منتظرند با اجرای شیوه جدید تخصیص ارز، کالای موردنظر را راحت‌تر از گذشته خریداری کنند.
ارز نیمایی مشکلات خرید مواد اولیه را کمتر نمی‌کند
درپاسخ به این ابهام باید گفت با تغییر نرخ قرار نیست مشکلات ارزی این صنعت یک‌باره حل شوند. شاید کارخانه‌های تایرسازی مشکلات بیشتری برای خرید ارز پیدا کنند زیرا این‌بار باید در سامانه نیما به‌دنبال فروشنده ارز باشند. چون بسیاری از صادرکنندگان موفق و بزرگ ترجیح می‌دهند ارز حاصل از صادرات را برای واردات مواد اولیه موردنیاز واحدهای تولیدی خود استفاده کنند و تایرسازان مجبورند در کورسی نفس‌گیر به‌دنبال خرید ارزهای حاصل از فروش مواد پتروشیمی باشند. تا اینجای کار نه تنها تسهیلی در روند خریدهای خارجی انجام نمی‌شود بلکه این‌بار تایرسازانی که تاپیش‌از این ارز موردنیاز خود را از بانک‌مرکزی خریداری می‌کردند باید در سامانه نیما به دنبال فروشنده ارز و توافق بر سر قیمت‌ها باشند!
ممنوعیت صادرات، به ضرر تایرسازان تمام شد
اینجاست که ممنوعیت صادرات تایر به خارج کشور و از دست رفتن بازارهای هدف صادراتی که این کارخانه‌ها سال‌ها برای به‌دست‌آوردنشان تلاش کرده بودند، می‌توانست به کمک این صنعت بیاید و بخشی از نیاز ارزی آنها را تامین کند. بازاری که به‌راحتی با یک دستورالعمل از بین رفته است. ازسوی‌دیگر نباید مشکل انتقال ارز را از یاد برد. چراکه برای انتقال ارز به خارج کشور نرخ ارز خریداری‌شده تفاوتی ندارد و تایرسازان باز هم با چالش انتقال ارز و تامین به‌موقع مواد اولیه دست‌به‌گریبان خواهند بود.
معضل بازار با برخی کارخانه های سرکش!
قیمت‌گذاری محصولات تولیدشده با مواداولیه نیمایی نیز موضوعی است که بازار باید با آن کنار بیاید. به‌راستی چه شیوه و راهکاری برای قیمت‌گذاری محصولات آتی صنعت تایر درنظر گرفته خواهد شد؟ آیا معدود کارخانه‌هایی که حتی در سخت‌ترین شرایط نظارتی دولت بر قیمت‌گذاری‌ها نیز حاضر به اجرای قوانین و فروش کالاهایشان با قیمت‌های مصوب در بازار نبودند، این‌بار حاضر به پاسخگویی به انجمن صنعت تایر ایران هستند یا قرار است محصولاتشان باقیمت‌هایی نجومی در بازار عرضه شود؟ به هر حال بر اساس آنچه کارشناسان صنعت و بازار تایر می‌گویند، رسیدن به تعادل قیمتی در بازار تنها به‌واسطه تولید داخلی انجام نخواهد شد و باید واردات تایر را نیز موردتوجه قرار داد. وارداتی که با شرایط فعلی نرخ ارز جذابیتی برای تجار ندارد و به نوعی بازار را از کالاهای وارداتی خالی کرده است.
خودنظارتی را اجرا کنید
باتوجه به اتفاقات پیش‌رو نباید انتظار تحول آنچنانی در بازار تایر را داشت. در این شرایط بازهم صنعت و بازار تایر با دو مشکل اساسی درگیر خواهندبود. اولین مشکل تامین مواد اولیه به میزان کافی و در زمان مشخص است و دوم نبود نظارت بر بازار و عملکرد برخی افراد در بازار تایر که باعث می‌شوند قیمت لاستیک پس از خروج از کارخانه‌ها حتی به دوبرابر قمیت افزایش یابد. برای حل مشکل نخست به نظر می‌رسد باید دولت و بانک‌مرکزی توجه ویژه‌ای به این صنعت داشته باشند تا پیش‌بینی تعطیلی گاه‌وبیگاه خطوط تولید و اعلام سبدهای فروش به‌صورت دوماه‌یک‌بار عملی نشود. در مورد دوم نیز بهترین شیوه، خودنظارتی کارخانه‌ها بر شبکه‌های فروش است. در غیر این‌صورت و در نبود تایرهای وارداتی دربازار، کالاهای ایرانی شاید دوباره با دوبرابر قیمت مصوب به دست مصرف‌کننده نهایی برسد./دنیای خودرو
