جای تایرهای جدید روی چرخ های عقب است نه محور جلو

این روزها که اکثر خودروهای موجود در بازار یادیفرانسیل جلو هستند یادو دیفرانسیل، یک تصور اشتباه در بین مردم وجود دارد که هنگام تعویض لاستیک های خودرو باید لاستیک نو را برای چرخ های جلو استفاده کردو لاستیک های کهنه رابرای چرخ های عقب نگه داشت. اما چرا این تصور اشتباه است؟

نکته ای که باید به آن توجه داشت این که در یک خودرو دیفرانسیل جلو، نیروهای پیشرانش، فرمان، پیچ و ترمز، همگی بیشتر به محور جلو منتقل می شوند. به علاوه، وزن خودرو بیشتر روی محور جلو است. چرا که موتور و جعبه دنده و متعلقات سنگین آنها، همگی روی محور جلو متمرکز شده اند. بنابراین کاملا طبیعی است با تمرکز بار روی محور جلو، تایرهای این محور بسیار زودتر از تایرهای عقب فرسوده شوند. بدیهی است وقتی تایرهای جلو فرسوده شوند، نیازی نیست ۴ حلقه تایر تهیه کنید. در واقع این کار اصلا مقرون به صرفه نیست. در نتیجه دو حلقه تایر خریداری می کنید، بعد تصمیم می گیرید تایرهای نو را روی محور جلو استفاده کنید یاعقب.

در این زمینه بسیاری از افراد سردرگم می شوند در خودرویی که هر چهار تایر آن با یکدیگر مشابه و یک سایز هستند،ساده ترین راه، جایگزین کردن تایرهای نو با تایرهای محور فرسوده است.(که البته از نظر بسیاری از افراد، کار عقلانی و صحیح نیز همین است. این افراد معتقدند تایرهای جلو بسیار سریع تر فرسوده می شوند، پس باید تایرهایی را که آج بیشتری دارند، روی محور جلو سوار کرد تادوام بیشتری داشته باشند. اما به دلایل ایمنی، این کار اشتباه است در مسیرهای خیس، چسبندگی خودرو به سطح جاده، با توانایی تایر برای کنار زدن آب و تماس مستقیم باسطح آسفالت، رابطه مستقیم دارد. یکی از اصلی ترین کارکردهای آج های تایر،این است که کانال هایی برای خروج آب ایجاد کنند تا تایر مستقیما با سطح آسفالت در تماس باشد.در نتیجه تایری که آج عمیق تری داشته باشد،بهتر می تواند آب را کنار بزند و در مسیرهای خیس به سطح جاده بچسبد.اما سئوال اینجاست چرا باید محور عقب چسبندگی بیشتری داشته باشد؟

برای پاسخ این سوال، باید کمی درباره دینامیک خودرو صحبت کنیم،یک خودرو در حین پیج،معمولا یکی از این سه حالت دینامیکی را خواهد داشت: پیچیدن خنثی، کمفرمانی و پیش فرمائی

کم فرمانی

در این حالت،تایرهای جلو مسیر موردنظر فرمان را طی نمی کنند.بلکه کمی سر می خورند و در نتیجه خودرو کمتر از آنچه راننده انتظار دارد،می پیچد.

بیش فرمانی

این حالت،برعکس کمفرمانی است.در این حالت،دماغه خودرو بیشتر از آنچه فرمان پیچیده باشد به داخل پیج منحرف می شود این مشکل زمانی ایجاد می شود که محور عقب چسبندگی کافی نداشته باشد و سر بخورد.

پیچیدن خنثی

ساختن خودرویی که بتواند به صورت خنثی بپیچد،بسیار مشکل است؛به ویژه یک خودرو دیفرانسیل جلو که در آن بیشتر وزن روی محور جلو متمرکز شده است. در نتیجه، بسیاری از خودروسازها، خودروهایشان را با کمی کم فرمانی تولید می کنند؟چرا که کم فرمانی حالتی نسبتا امن تر است.وقتی خودرویی دچار کم فرمائی شود(یعنی در حین پیچ، کمی به س مت بیرون سر می خورد)، با این فرض که اگر از حداکثر چسبندگی تایر استفاده نشده باشد، با کمی پیچش بیشتر فرمان، می توان مسیر خودرو را اصلاح کرد. اما وقتی یک خودرو در حالت پیش فرمانی باشد، تقریبا هر کاری که راننده برای خروج از این وضعیت انجام دهد، موجب بدتر شدن وضعیت خواهد شد. با ترمز گرفتن، وزن روی محور عقب کاهش می یابد و در نتیجه چسبندگی محور عقب تقلیل می یابد. همین طور کم کردن فشار بر پدال گاز خودرو، موجب کاهش بار روی محور عقب خواهد شد، تنها راه مقابله با بیش فرمائی، چرخاندن فرمان به سمت خارج پیچ است. این کار بر خلاف غریزه رانندگان است و در نتیجه، انجام آن بدون تمرین بسیار مشکل است.

برای آنکه بهترین و امن ترین شرایط فرمان پذیری را در خودرو داشته باشید، بهتر است تایرهای نو را روی محور عقب خودرو سوار کنید.